Blogia
mediapinta

General

Me mudo

Image hosted by TinyPic.com

Blogia se me queda pequeña. A partir de ahora estaré aquí (http://mediapinta.blogsome.com) y espero que con más asiduidad que últimamente por aquí.

Espero que me sigais visitando.

¡Feliz Blogday 2005!

<font size=4>¡Feliz Blogday 2005!</font> Pues sí, hoy es el Blogday 2005 (no confundir con el Bloggay) Así que toca recomendar cinco bitácoras que se aparten de lo que se podrían encontrar aquí normalmente los lectores (¿aun quedan de esos por aquí?) ya sea por contenidos, por geografía o por lo que sea.

Ahí va mi lista:

    * Mi perro se llamaba Indiana (por Payball y Frenando): Yo nunca podría hacer lo que estos dos afables biotecnólogos (y a la sazón amigos míos) han hecho y que es donar sus juveniles cuerpos a investigación científica a través de un reportaje de la International Ignoramus. Cuatro meses en los EE.UU. comprobando las verdades y mentiras de la películas americanas.

    * Bajo sus alas (por Andrea): Y sin movernos de América una bitácora de una argentina, geek irremediable, loca por Ah! Mi diosa, los juegos de Zelda y otras curiosidades.

    * Galicia Confidencial (por Galicia Confidencial S.L.): Y de una de las provincias gallegas de ultramar pasamos a una bitácora de información política (no siempre) recogida por los diversos mentideros de la política gallega, dixome dixome, fala baratos... pero con seriedad, credibilidad y buenas fuentes.

    * ñblog (por blogum): Este es uno de mis grandes últimos descubrimientos. Una bitácora con ciento y la madre utilidades útiles (valga la redundacia) para mejorar nuestra bitácoras (las que se dejan porque lo que es ésta...)

    * Que buscas QUÉ!? (abierta): Y para acabar un poco de humor. En esta bitácora se deja constancia de las mil y una cosas raras que la gente busca en internet y hacen que sin saber como acaben en tu bitácora.


Y aquí acaba mi participación en el Blogday 2005, espero que a alguien le sirva para descubrir nuevas lecturas (o algo)

Aprovecho para decir que es posible que en breve me mude a otra bitácora, que blogia se me queda pequeña... Y también es posible que en breve inaugure otra bitácora (o dos) precisamente comentando las bitácoras que leo... Quien sabe... tantos proyectos y tan poco tiempo...

Nunca digas nunca jamás

Image hosted by TinyPic.com No sé si volveré a tener tiempo y ganas para volver a escribir en esta bitácora, pero sí sé que ahora puedo y tengo ganas.

Han sido muchos los motivos por los que no he podido hacerlos, desde el trabajo, la fiesta, los amigos (que es casi lo mismo que la fiesta), mis otras bitácoras (que tienen más éxito), mil cosas y mil escusas...

En todo este tiempo he dejado de hablar (de escribir) de las películas que he visto (Un final "made in" Hollywood, Tanguy, el Episodio III, Batman Begins y tantas otras), los cómics (Trigun, La espada del inmortal, La Calle del Amor, La Cruzada de los niños y muchos más) y muchas más cosas, como el juego de estrategia Republic of Rome, el servicio de árboles genealógicos para bitácoras de BlogTree, la desaparición de Feedmanía y mi migración en prueba a Feedness (tengo pendiente una comparativa de distintos lectores de suscripciones)...

Tantas cosas...

Pero me alegra pensar que todavía son más las que me quedan por hacer, contar y escribir. Aunque todavía no sepa ni dónde ni con quíen. Vivir al día tiene su encanto y sus evindentes problemas. Un ejemplo: quedan menos de dos semanas y aun no sé si voy a ir a Ortigueira, a las CLN o a ninguna de las dos.

Estoy escuchando Sonámbulos, Largometraje, La Habitación Roja

Se acabaron las celebraciones

<font size=4>Se acabaron las celebraciones</font>

En primer lugar dar las gracias a todos aquellos que me han felicitado y han dejado constancia en los comentarios. Supongo que habrá más lectores que los que dejan sus comentarios (no muchos más, aunque sólo sean ocasionales)

En un primer momento iba a decretar 300 días de celebraciones, con circo y todo. Pero luego he creido que era una exageración, un año sólo es una forma de medir el tiempo, no un premio ni nada parecido.

Y reitero lo dicho en el anterior artículo, espero poder seguir escribiendo como mínimo con el mismo ritmo, es decir, cuando tenga tiempo después de leer todas las bitácoras que leo, escribir en el foro de MangaLine, actualizar Cinema Friki y A Cova do Dragón Negro, hacer traducciones para Google y Mozilla y cualquier otra chorrada que me encuentre por la red. Y ahora además hay que sumarle lo del curro. Creo que no estoy preparado mi tiempo no está preparado para aguantar el ritmo de escribir en una bitácora.

¡¡Un año!!

<font size=4>¡¡Un año!!</font> Parece mentira, pero ya llevo un año con esto de la bitácora.

La verdad es que no se me ocurren muchas cosas que escribir (o se me ocurren tantas que no sé cómo decirlas)


Espero que pueda seguir escribiendo, como mínimo con la misma irregularidad.

Esto es lo que escribía hace un año desde la habitación 218 de la residencia Sabinki, en Varsovia. Y aquí la genealogía de mi bitácora (el servicio ha excedido su ancho de banda, pondré enlace cuando se haya recuperado).

Dar las gracias a todos los lectores que han dejado constancia de su paso con un comentario, espero que lo que escriba siga siendo de vuestro interés. Por cierto, que no escriba ya sabéis que no es porque no tenga temas. Estos son los temas que "pronto" escribiré: Un final "made in" Hollywood, Trigun, Tanguy, La espada del inmortal, Republic of Rome, La calle del amor y alguno más.

Dar las gracias por la nueva decoración a Haplos por el nuevo logo y a sensei Inoue por una nueva imagen de su obra maestra Vagabond.


Soplad y pedid un deseo este también es vuestro "cumpleaño".

Leves cambios

<font size=4>Leves cambios</font>

Hoy me siento especialmente creativo, que en mi caso es más "chapuzero". Así que he diseñado un nuevo logo para la bitácora y he includo de fondo de la misma algunas viñetas de Vagabond, de Inoue. Pero como no me podía salir nada bien he perdido el color de fondo de la columna secundaria. Seguiré luchando.

Anunciar también que mi bitácora se encuentra ahora bajo el copyleft de Creative Commons, en concreto Reconocimiento No Comercial Compartir Igual 2.1 España por lo que todo lo que aquí escriba podrá ser copiado, distribuido o comunicado públicamente así como hacer obras derivadas, siempre que se cumplan las condiciones de reconocer y citar mi autoría, no utilizarlo para fines comerciales y compartirlo bajo la misma licencia.
Todas estas condiciones son negociables con el menda y están ampliadas y claramente explicadas aquí.

O medo e a ignorancia grandes males da humanidade

<font size=4>O medo e a ignorancia grandes males da humanidade</font >

"Dous anos despois sigo coma mestre no pobo da Nada (...) Este ano preferín empezar as clases contándolhes un conto.



-Hoxe non imos nin ler nin escribir. Falaremos, dialogaremos, como fan os vosos avós cando se sentan baixo á arbore. Vou facervos unha pregunta a xeito de adivinha. Pensade ben antes de responder. Que credes que é para vós o peor do mundo? É dicir, o que provoca as desgrazas, destrúe á xente e converte aos homes en agresivos e perigosos (...)



-A morte!

-No, a morte é a fin natural de calquera vida. Cando ela chega, nós marchamos. E se seguimos aquí é porque ela aínda non chegou. A morte non é algo malo nin bon. É o que é, e mais nada. A morte dun ser querido é intolerável, mas non é o peor do mundo aínda que non poidamos evitala.



-A enfermidade!

-A enfermidade pode ser terrível e provocar un sufrimento insoportável, mas tamén pode curarse. A medicina e a ciencia non deixan de progresar.



-A fame!

-Si, mas non é unha fatalidade. (...) Poden facerse moitas cousas contra a fame. No noso povo hai sequía. Mas tamén sabemos que os países ricos envían á capital milho e arroz, e a nós esa axuda non nos chega. A fame é algo horrível e intolerável, mas ten solución.



-Por que o milho e o arroz que envían os países ricos non nos chega?

-Porque o ser humano é egoísta e inxusto. Dicide, pois, que é o peor do mundo...? (...)

-O peor do mundo é a guerra!

-Si, mas hai algo que a provoca, que a crea, que a estende...

-O odio!

-Non é dabondo; podemos odiar sen necesidade de desencadear unha guerra. Non todos os soldados odian ao inimigo. O odio é un sentimento malo, a miúdo fai dano, é a outra vertente do amor.



-O medo!

-O medo é humano. Non é agradábel, mas non é o peor do mundo. (...)

-A escravitude!

-Si, o peor do mundo autoriza a escravitude, forma parte dela. Como vos dixen hai tempo, xa non existe, foi abolida no mundo aínda que subsiste doutra forma. Lembrádesvos da fábrica de zapatos?



-A inxustiza!

-Forma parte desa cousa horrível....

-A traizón!

-Tamén é consecuencia do peor do mundo...

-A mentira!

-Por aí, por aí é por onde empeza. Xa case acertastes.

-A maldade!

-Coa maldade ocorre como coa traizón. Un é malo porque esa cousa horríbel empúxanos a iso.

-Roubar!

-É un vicio, é como a enfermidade, mas cúrase... ou castígase.

-O racismo!

-Quente, quente! O racismo baséase niso para se manifestar.

-A estupidez!

-Non, un pode non ser intelixente e, poren, non ten por que ser racista nin malo.

-Entón, senhor, que é o peor do mundo? –preguntan todos á vez.

-O peor do mundo non é a morte, nin a enfermidade, nin o medo, senón a ignorancia. (...) A ignorancia é a nai de todos os males. (...) A ignorancia a miúdo vai acompanhada de arrogancia e fanatismo...



-Que é arrogancia e fanatismo?

-A arrogancia é a insolencia, a pretensión e o desprezo. Arrogante é quen esixe, con forza e insistencia, algo que non lhe corresponde, que non lhe pertence. É propria dos ignorantes que cren sabelo todo. Non duvidan senón que afirman con firmeza calquera cousa, son fanáticos, é dicir, xente que non acepta mais ideas que as deles...



Os meus alumnos míranme, sorprendidos, como se agardasen novas revelacións.

-A ignorancia é a que frea o conhecemento, impide o desenvolvemento da curiosidade, afasta aos homes, crea fronteiras e provoca catástrofes, como a guerra, as matanzas, o racismo.



Alguén ergue a man; é Aicha:

-Eu creo que o peor do mundo é non ocuparse da xente, non ir velos, non falar con eles nin axudalos..., deixalos sós, coma o noso povo ao que ninguén quere vir.



-Iso chámase indiferencia.

-Indiferencia, unha palabra nova que porei xunto a ignorancia."


N’achetez pas la sang des enfants, de Tahar Ben Jelloun en dias estranhos

Abu Mazen será o primeiro dirixente palestino que nunca vestíu un traxe militar nin nunca empuñou unha arma.

O medo e a ignorancia grandes males da humanidade

<font size=4>O medo e a ignorancia grandes males da humanidade</font >

"Dous anos despois sigo coma mestre no pobo da Nada (...) Este ano preferín empezar as clases contándolhes un conto.



-Hoxe non imos nin ler nin escribir. Falaremos, dialogaremos, como fan os vosos avós cando se sentan baixo á arbore. Vou facervos unha pregunta a xeito de adivinha. Pensade ben antes de responder. Que credes que é para vós o peor do mundo? É dicir, o que provoca as desgrazas, destrúe á xente e converte aos homes en agresivos e perigosos (...)



-A morte!

-No, a morte é a fin natural de calquera vida. Cando ela chega, nós marchamos. E se seguimos aquí é porque ela aínda non chegou. A morte non é algo malo nin bon. É o que é, e mais nada. A morte dun ser querido é intolerável, mas non é o peor do mundo aínda que non poidamos evitala.



-A enfermidade!

-A enfermidade pode ser terrível e provocar un sufrimento insoportável, mas tamén pode curarse. A medicina e a ciencia non deixan de progresar.



-A fame!

-Si, mas non é unha fatalidade. (...) Poden facerse moitas cousas contra a fame. No noso povo hai sequía. Mas tamén sabemos que os países ricos envían á capital milho e arroz, e a nós esa axuda non nos chega. A fame é algo horrível e intolerável, mas ten solución.



-Por que o milho e o arroz que envían os países ricos non nos chega?

-Porque o ser humano é egoísta e inxusto. Dicide, pois, que é o peor do mundo...? (...)

-O peor do mundo é a guerra!

-Si, mas hai algo que a provoca, que a crea, que a estende...

-O odio!

-Non é dabondo; podemos odiar sen necesidade de desencadear unha guerra. Non todos os soldados odian ao inimigo. O odio é un sentimento malo, a miúdo fai dano, é a outra vertente do amor.



-O medo!

-O medo é humano. Non é agradábel, mas non é o peor do mundo. (...)

-A escravitude!

-Si, o peor do mundo autoriza a escravitude, forma parte dela. Como vos dixen hai tempo, xa non existe, foi abolida no mundo aínda que subsiste doutra forma. Lembrádesvos da fábrica de zapatos?



-A inxustiza!

-Forma parte desa cousa horrível....

-A traizón!

-Tamén é consecuencia do peor do mundo...

-A mentira!

-Por aí, por aí é por onde empeza. Xa case acertastes.

-A maldade!

-Coa maldade ocorre como coa traizón. Un é malo porque esa cousa horríbel empúxanos a iso.

-Roubar!

-É un vicio, é como a enfermidade, mas cúrase... ou castígase.

-O racismo!

-Quente, quente! O racismo baséase niso para se manifestar.

-A estupidez!

-Non, un pode non ser intelixente e, poren, non ten por que ser racista nin malo.

-Entón, senhor, que é o peor do mundo? –preguntan todos á vez.

-O peor do mundo non é a morte, nin a enfermidade, nin o medo, senón a ignorancia. (...) A ignorancia é a nai de todos os males. (...) A ignorancia a miúdo vai acompanhada de arrogancia e fanatismo...



-Que é arrogancia e fanatismo?

-A arrogancia é a insolencia, a pretensión e o desprezo. Arrogante é quen esixe, con forza e insistencia, algo que non lhe corresponde, que non lhe pertence. É propria dos ignorantes que cren sabelo todo. Non duvidan senón que afirman con firmeza calquera cousa, son fanáticos, é dicir, xente que non acepta mais ideas que as deles...



Os meus alumnos míranme, sorprendidos, como se agardasen novas revelacións.

-A ignorancia é a que frea o conhecemento, impide o desenvolvemento da curiosidade, afasta aos homes, crea fronteiras e provoca catástrofes, como a guerra, as matanzas, o racismo.



Alguén ergue a man; é Aicha:

-Eu creo que o peor do mundo é non ocuparse da xente, non ir velos, non falar con eles nin axudalos..., deixalos sós, coma o noso povo ao que ninguén quere vir.



-Iso chámase indiferencia.

-Indiferencia, unha palabra nova que porei xunto a ignorancia."


N’achetez pas la sang des enfants, de Tahar Ben Jelloun en dias estranhos

Abu Mazen será o primeiro dirixente palestino que nunca vestíu un traxe militar nin nunca empuñou unha arma.

Vagamente vago

No escribo porque soy un vago. No es que sea un vago y no escriba, sino que como no hago nada no tengo nada de que escribir. Ningún comentario, ninguna opinión. Nada leido ni visto. En la tele es imposible ver una pelícual decente y decentemente menos, y las que tengo bajando en el eMule a este paso me llegarán en Navidades (ay! pero cuando lleguen...!) Así como esto no es una bitácora donde se cuentan penosidades personales habrá que esperar...

Lo único que he hecho de "provecho" ha sido intentar enterarme de como es eso de Wikipedia en gallego, he traducido X líneas d texto y se me ha reiniciado el ordenador solito por arte del hardware sobrecalentado (I guess)

¡He vuelto! (o nueva era 2)

Pues sí, aquí estoy de nuevo en esto de la blogosfera, bogocosa, blogomillo... como querais llamarlo. Y he vuelto para seguir escribiendo de muchas cosas intrascendentes y alguna que otra interesante. Y ahora con eñes, tildes y demás parafernalia del teclado y del idioma español.

En todo este tiempo que he estado sin escribir han pasado muchas cosas que me hubiese gustado comentar, desde películas y videojuegos pasando por acontecimientos mundiales o nacionales, pero el pasado ya se ha ido y por eso se llama así. Ahora sólo queda comentar el presente desde el particular punto de vista de esta bitácora.

Nueva era, nuevo look y nuevos proyectos. Espero que guste esta nueva fachada que he improvisado, aunque los contenidos seguirán siendo igual (igual de malos o igual de buenos). Entre los proyectos más ambiciosos se encuentran los de aprender algo sobre el lenguaje CSS para hacer un diseño realmente personal, también hacer una versión en gallego para poder empezar a poner en marcha y en serio el proyecto Blogaliza, comunidad de bloggers gallegos en gallego, y por último hacer una versión en inglés para que mis amigos around the world puedan "disfrutar" de esta bitácora.

Para los que no se hayan dado cuenta, ahora en la columna lateral sólo hay enlaces a bitácoras que tengan cromos o similares, para conocer el resto de mis bitácoras visitadas sólo hay que pulsar el cromo "Mis Feeds". Justo encima podeis ver otra de las novedades de esta nueva era, he diseñado un cromo para todo aquel que quiera añadirme a su colección, espero que guste.

Pues hasta aquí llega la chapa de bienvenida, y empieza el tiempo para páginas insólitas, juegos increibles, películas que ver (o no), mucho manga y animé y cualquier otra cosa que se me ocurra.

¡Y no os olvideis de comentar!

12 cosas para no aburrirse en el supermercado

En la politica de esta bitacora no se incluye el "copiar" de otras bitacoras ni el hacer articulos estilo Fw: Pero lo de hoy es una excepcion porque me he reido muchisimo y tiene un toque friki tirando a freak genial, y porque esto me parece mejor que empezar a mandarselo a todas mis amistades hasta que me vuelva de nuevo a mi como un boomerang y me de en toda la nuca.

"1.Consigue 24 cajas de condones y colócalas al azar en los carros de la gente cuando no miren.
2.Programa todos los despertadores de la sección hogar para que suenen en intervalos de 5 minutos.
3.Haz un rastro de zumo de tomate en el suelo camino de los servicios.
4.Acércate a un empleado y dile en tono serio: "código 3 en hogar" y observa la reacción.
5.Monta una tienda de campaña en el departamento de camping y diles al resto de los compradores que solo les invitas si traen almohadas del departamento de camas.
6.Cuando se te acerque una dependienta y te pregunte si te puede ayudar, empieza a llorar y pregunta: ¿por qué no me podéis dejar en paz?.
7.Finge un ataque epiléptico, mientras hagas la cola en la caja, cuando todos esten mirándote, diles que era una broma.
8.Mientras miras pistolas/cuchillos pregúntale a la dependienta si sabe donde están los anti-depresivos.
9.Anda por el supermercado de forma sospechosa mientras tarareas en alto la música de misión imposible.
10.Escóndete en los percheros y cuando la gente este echando un vistazo digales sigilosamente "¿ya se han ido los policías?".
11.Cuando haya un aviso por megafonía ponte en posición fetal mientras dices "otra vez las voces".
12.Metete en un probador y grita muy alto: ¡¡eh, no hay papel!!"

De esLoQuehay.com. El original con foto y todo.

El comienzo de una nueva era!

Esto era mas largo y profundo, pero por cosas de la tecnologia y de internet se me borro todo lo que tenia escrito :(

Asi que paso directamente a los agradecimientos: Terra tecnologia, a ICOSAEDRUS por recomendar en el foro de Terra La cosa humeda, la bitacora de un tal Fabrio Ferri Benedetti en la que encontre el enlace a esta a la que ahora llama hogar Blogia una pagina para crear bitacoras genial! En castellano, facil de usar, con todo lo basico (comentarios, archivos, edicion html...)...

Y el logo lo he sacado de una pagina checa, Space Station y es de un tal Sean Blendon (seanblendon@hotmail.com) Representa mi propia desnudez plamada en esta bitacora... (ej que soy la polla de filosofico!)

Visita Mi "vieja" bitacora para ver lo que queda de ella.